De genoemde wet, aangenomen in de tweede kamer, een kabinet gevallen en verkiezingen verder, met radicaal rechtse onderhandelingen op dit moment, lijkt niet te sneuvelen in de eerste kamer. Deze kamer heeft echt een andere positie en rol dan de eerste kamer. De getrapte gekozen senatoren horen dus een andere rol aan te nemen dan partijgenoten in de andere kamer. Zoals nu is aangekondigd hebben de VVD-senatoren die andere rol echt aangenomen.
Ik wou deze keer schrijven over het politieke proces dat plaatsvindt over de zogenoemde spreidingswet. Ik zoek dan naar iets wat past bij het kernwoord. In dit geval ‘spreiden’. Ik kom uit bij deze licentievrije foto van een pauw. De gedachte die opkomt is ’trots al een pauw’.
De politieke duiders in de media framen vrijwel allemaal meteen. Zo zou de politiek leider ‘haar mensen’ niet in de hand hebben. Of dit ligt een ‘bom’ onder de onderhandelingen. Of… zo zijn er nog wel wat duiders die menen dit te zien, of te zien aankomen.
De onderhandelaars zelf laten zicht meteen op ‘X’ uit. De een wat meer uitgesproken dan de ander, maar blijkbaar moeten ze er wat vinden en dat, nu even niet, binnenkamers houden.
Nu ik ben mijn eigen politieke duider, maar misschien ben ik wel wat breder dan dat. Waar gaat het nu eigenlijk om? Simpel gezegd? We willen minder instroom, want we hebben geen huizen en we willen ook een optimale welzijnsstaat, zonder dat we er al te veel voor betalen. O, ja en de koning moet ook belasting betalen. En… O, het is helemaal niet simpel samen te vatten, blijkt.
Waar gaat het nu toch fout in één van de meest welvarende landen ter wereld. Waarom scoren we op geluksladder in ons privé beleving al jaren bij de bovenste in de wereld en zijn we toch zo zuur op dat wat de samenleving ons brengt? Inmiddels zijn daar al veel theorieën over verschenen en natuurlijk is daar niet echt een eenduidige reden voor te noemen. We leven in een spannende tijd, het is een hectische en dynamische leefwereld waarin we vertoeven. Het is niet anders en daarom… ben ik enigszins een beetje trots als een pauw op die senatoren van de VVD. Want juist de eerste kamer is in het leven geroepen om wat weg te blijven van de ‘waan van de dag’ en het ‘politieke spel’. Dat is bedoeld om niet al te hijgerig te reageren en zorg te dragen voor een bestuurbaar land, ook voor de lokale bestuurders. Als de onderhandelaars dat zien als een ‘bom’ missen ze de essentie van een evenwichtig democratisch proces. Het lijkt wel of in den Haag men echt geen gevoel heeft voor wat buiten de randstad plaatsvindt. Of ze hebben er gewoon sch^t aan.
Willen de onderhandelaars deze wet niet? Dan hebben ze altijd, als ze tot een akkoord komen, het recht om deze wet te veranderen of overbodig te maken door een andere wet. Weet niet of ik dan ook bij een Pauw van trots uitkom.